Título: El complot mongol (1969)
Autor: Rafael Bernal.
portada
De novo debo agradecer a @DiegoAManrique a recomendación de este libro. Levaba unha temporada un pouco pesado recomendandoo en artigos e entrevistas e incluso en La Zona Salvaje. Así que como con Capital, fíxenlle caso e pagou a pena.
El complot mongol trátase dunha novela áxil, ben escrita no sentido de que con pequenas pinceladas presenta moita información sobre os protagonistas e o contexto pero sen deixar nunca o fío principal da historia.
A historia trata da investigación dun presunto complot internacional, presuntamente chinés, para atentar no D.F. (México) contra certas autoridades e cómo se lle encarga a investigación ao protagonista, especializado en eliminar individuos, non complots, e cómo debe colaborar co KGB e o FBI no caso.
Por momentos trátase dunha novela de enredo onde se misturan os problemas personáis do protagonista coas reviravoltas que vai dando a investigación pois non todo resulta estar tan claro como semella.
O protagonista fala (está narrado en primeira persona) utilizando unha xerga propia, pero faise entender sen problema, e poñéndolle acento de mexicano non podes deixar de atoparlle o punto humorístico en múltiples ocasións xa pola propia situación como polo xeito en que é narrada con un punto de asepsia profesional ou descripción dun suceso casual sen importancia.
O libro en sí é todo menos aséptico ou frío, e como digo ofrece a información precisa para seguir a historia sen ir desviando o punto de atención de xeito innecesario. O autor, a través do protagonista, tamén vai reflexionando sobre o divino e o humano polo que toca aspectos da súa profesión, de cómo chegou a exercela, de cómo é utilizado por quen non quere manchar as mans con sangue, do que foi deixando polo camiño, …