Correr, comer, vivir. Scott Jurek

Título: Correr, comer, vivir (2013) Autor: Scott Jurek [caption width=”500” align=”aligncenter”] portada do libro[/caption]

**Scott Jurek **e Steve Friedman escriben un libro ameno, que se lee fácilmente, pero non lixeiro. Resulta próximo, por íntimo, sen caer no colegueo de outros libros de personaxes similares.

Está redactado seguindo a súa carreira profesional como corredor a pe de carreiras longas. Moi longas. Este é o fío conductor, pero comeza describindo a súa infancia e cómo esta etapa da súa vida modelou o seu carácter e o xeito en que se enfrenta aos problemas personáis e tamén profesionáis.

Seguindo ese fío o libro está salpicado de anécdotas que describen momentos decisivos, de cómo coñeceu a determinadas personas, de qué xeito influíron nel, por qué camiños o guiaron, …

Quizáis se non che importa nada o aspecto deportivo de Scott, pode que sexan de interese as súas opinións sobre o xeito en que nos alimentamos. El é vegano, así se comporta ao respeto:

Estoy más sano y puedo correr mayores distancias y hacerlo más rápido debido a que sigo una alimentación basada en vegetales. Aun así, no sermoneo a mis amigos carnívoros ni fustigo a alguien que se coma una patata asada con mantequilla y crema agria untada. Cualquiera que preste atención a lo que come y a cómo le afecta se irá dirigiendo de forma natural hacia los vegetales y hacia la salud.

Ben, pódese compartir ou non, é o seu punto de vista e experiencia. No seu blog ten un par de exemplos das receitas que aparecen no libro.

Personalmente gostei do relato da súa experiencia no Trail da Barranca do Cobre (México), invitado a participar na primeira edición, aparece tamén no libro Born to run coma un dos participantes destacados.

Non se centra na carreira e si, se non na súa experiencia personal:

Cuando nos sentábamos para compartir la comida, aprendí a situarme en un extremo de la mesa, donde se ponía el guacamole. No le recomendaría a nadie que se pusiera entre un bol de guacamole y un tarahumara.

e en qué aspectos do feito de correr e de estilo de vida compartía cos tarahumara

Sin embargo, no era el ir descalzos lo que hacía que los tarahumaras fueran grandes corredores (llevaban sandalias). **La forma es lo que importa a la hora de correr**. Correr descalzo puede ayudarte a desarrollar una gran forma, pero es únicamente un mero **medio para llegar a un fin.** Si te gusta correr sin zapatillas, genial. Si prefieres ponerte algo en los pies, pues genial también. Estoy de acuerdo con que la modernidad ha traído consigo cantidad de malos hábitos y una serie de consecuencias desastrosas no deliberadas no solo en la carrera (la primera de todas, una sobredependencia de los zapatos superacolchados y el sentimiento de que correr es solo cosa de un selecto grupo), **sino también en la alimentación**. La comida rápida, la producción a gran escala, los platos grotescamente grandes que se sirven —este último aspecto simplemente nos ha hecho enfermar—.

Finalmente, a verdade revelada :D

   LA PURA VERDAD Lo bonito de correr descalzo o con un calzado mínimo es que estás trabajando con la propiocepción natural de tu cuerpo, la capacidad de sentir tu propia posición en el espacio. Sin nada entre el suelo y tú, recibes y sientes la información que emiten tus pies cada vez que tocas la superficie, lo que te anima a correr de manera ligera y de la forma correcta. Algunas personas que se están recuperando de alguna lesión o que sufren anomalías estructurales o a las que simplemente les gustan sus zapatillas seguirán atándoselas. **Pero ya vayas calzado o descalzo, lo importante es que le prestes atención a tu forma.** Si correr descalzo te resulta positivo en ese aspecto, es beneficioso.

Refírese a forma de correr, a postura, a técnica. A este respecto, no libro tamén vai dando consellos sobre cómo iniciarse a correr para xente que nunca o fixo, desdramatizando o feito de correr en sí e que todos podemos facelo. Sempre ao xeito do corpo e con paciencia os resultados son espectaculares en poucas semanas.

Book trailer

http://www.youtube.com/watch?v=eHsXSkuVeuI

Gustoume o libro, moito teñen que aprender a escribir (ou contratar un bo editor) outros disque corredores. Ben, ao mellor é que van dirixidos a outro tipo de público.